Pasta pesto

Pasta pesto heb ik van een collega gekregen. Vanaf het moment dat ik kennis maakte met dit gerecht wist ik dat dit aan mijn recepten repertoire toegevoegd moest worden. Ik kan het daarom natuurlijk niet laten om het met jullie te delen.

Pasta pesto is een salade waar je eindeloos mee kunt variëren. Je kunt in plaats van de spekjes, gerookte kipfilet of kalkoenfilet gebruiken. Of als je dit gerecht helemaal vegetarisch wilt hebben, kun je de spekjes weglaten en verschillende soorten noten toevoegen aan dit gerecht. Als je geen fan bent van mozzarella, kun je ook parmezaanse kaas gebruiken.

Je kunt dit gerecht als voorgerecht serveren, maar het gaat ook prima als maaltijdsalade.

Enjoy!

Liefs,

Stace

Cassavesoep

Cassavesoep is een romige en krachtige soep. De romige smaak komt van de kokosmelk, en het krachtige komt van het vlees. Ik heb ervoor gekozen om kippenvoeten en hals in mijn soep te gebruiken, zodat deze een extra krachtige smaak krijgt. Als je geen kippenvoeten en hals wilt gebruiken, dan kun je ervoor kiezen om deze te vervangen voor een pond kippenvleugels (wel de platte kant).

Cassavesoep is een Creools gerecht. Deze soep is een 1- pansgerecht, omdat zowel het vlees als aardvrucht(en) in 1 pan zitten. De hoofdingrediënten voor deze soep zijn de cassavestukken en de kipstukken. Je kunt ervoor kiezen om het gerecht luxe te maken door er zoutvlees aan toe te voegen of andere aardvruchten erbij te doen. Mijn moeder doet altijd wat Chinese tayers bij haar cassavesoep, zodat de soep extra voedzamer wordt.

Cassave is een aardvrucht. Het heeft een harde bruine schil, en van binnen heeft het een witte kleur. Cassave heeft dezelfde kookwijze als aardappelen. De smaak van cassave is voor mij lastig te beschrijven, want het smaak een beetje naar aardappelen, maar ook weer niet helemaal. Het is ook minder kruimig en daardoor ook de ideale kandidaat voor frituurgerechten.

Als ik moet kiezen tussen aardappels of cassave, dan kies ik voor cassave. Ik vind cassave heerlijk en het is ook nog eens erg voedzaam!

Cassave kun je tegenwoordig bij elke toko vers halen, en als ze die niet vers hebben, dan kun je er gerust voor kiezen om de diepvries variant te gebruiken.

Dit is mijn recept voor cassavesoep. Ik heb hem gemaakt zoals mijn moeder het altijd klaarmaakt.

Njang swietie (eet smakelijk)!

Liefs,

Stace

Samosa’s

Samosa’s is een Hindoestaans bijgerecht of snack.
De basis voor de samosavulling is meestal aardappelen, doperwten en eventueel  kip. Tegenwoordig zie je in andere keukens dat ze de samosa’s ook op andere wijze klaarmaken. Dat is niet zo gek, want iedere streek in India heeft zijn eigen recept voor dit verrukkelijk hapje. Waarom zouden wij dan niet experimenteren hiermee?!

Omdat ReyLeys voor de originele smaak gaat, laat ik jullie het (bijna) authentieke recept van dit gerecht zien. Ik zeg bijna omdat het eigenlijk de bedoeling is dat je het deeg van de samosa’s ook zelf hoort te maken, maar ik had vandaag zin om voor het gemakkie te gaan, dus doen wij het met roomboter bladerdeeg. De volgende keer laat ik zien hoe jullie het deeg voor samosa’s en pastei moet maken. That’s a promise ;)!

Het is ook de bedoeling dat je de samosa’s frituurt in een flinke laag olie. Ik heb daar bewust niet voor gekozen omdat ik mijn lichaam die extra calorieën wilt besparen. Het is echter wel zo dat als je bladerdeeg gebruikt je de samosa’s makkelijker in de oven kan bakken, maar als je de samosa’s met zelfgemaakte deeg maakt, moet je deze helaas wel in een laag olie bakken want bakken lijkt dan onmogelijk in de oven.

Ik had de samosa’s vandaag vegetarisch bereid, maar je kunt er voor kiezen om van tevoren de kip gaar te koken met een boullionblok, laurier en wat pimentkorrels, dat fijn te snijden na het koken en deze erbij te doen wanneer je de vulling klaarmaakt.

Samosa’s is toegankelijk voor een ieder. Je kunt letterlijk een ieder blij maken hiermee.

Op avonden waarbij jij jouw gasten alleen wilt voorzien van kleine hapjes, is dit gerecht ideaal als fingerfood!

Liefs,

Stacy

Pepre watra (peper water)

Pepre watra is een Indiaans soepgerecht. De Indianen maken deze soep klaar met vers gevangen vis en serveren deze meestal met zelfgemaakte cassavebrood.

Ik heb in dit geval verse kwie- kwie’s gebruikt, omdat ik gek ben op dit visje. Maar je zou de kwie- kwie’s kunnen vervangen voor zalmforellen of een andere stevige witvis.

Ik weet nog heel goed dat een paar collega’s van mijn vader waren wezen vissen, en dat ze bij terugkomst hun vangst trots aan elkaar lieten zien. Mijn vader mocht een paar vissen meenemen en van die visjes maakte hij later op de avond pepre watra! De overgebleven visjes maakte hij schoon en deed hij in de vriezer.

Vroeger wou ik 1 soort vis niet eten. Ik vertikte het te eten. Ik at serieus alleen rijst als dat visje werd bereidt. Mijn vader vertelde me een keer tijdens het koken niet om welke vis het ging. Omdat ik toen uitgehongerd was en direct begon met eten na het opscheppen, vergat ik te vragen welke vis hij bij de pepre watra had gedaan. Toen ik klaar was met eten zei ik dat het eten lekker was. Hij keek me aan en zei dat ik Piranha had gegeten…

De Inheemse gemeenschap in Suriname staat bekend om zijn primitieve levenswijze. Ze koken met producten die zij zelf vangen, planten of kweken. Bij hun staat de natuur centraal. De Indianen in Suriname hebben respect voor alles wat de natuur ons te bieden heeft.

Toen wij voor het laats in Suriname waren, kwamen wij langs een mini- Indiaans dorpje. Het eerste wat mij opviel was dat de omgeving erg schoon was en de mensen erg vriendelijk waren. De Indianen staan ook bekend om hun eigen medicijnenwinkel. Deze winkel is in de natuur te vinden.

Voor bijna elke snee en ziekte weten ze een geschikte plant daarvoor te vinden. Meestal stampen ze dat fijn of koken ze de bladeren met water, en trekken ze er een soort thee van die je zonder suiker of honing moet drinken. Persoonlijk heb ik respect hiervoor, maar ik vond dat vroeger nooit leuk als mijn vader deze geneeswijze hanteerde. Maar nu ik ouder ben en respect heb voor de natuur en mens, wil ik dit nog een kans geven…

Pepre watra is voor mij een ultieme soep bij verkoudheid of een griepje. Het geeft jou die opkikker die je nodig hebt wanneer je niet lekker voelt om iets te eten, maar toch moet eten. Het is niet machtig en het bevat boordevol goede voedingsstoffen!

Ik doe in mijn pepre watra wat extra aardvruchten (gekookte banaan en aardappelen) bij, zodat deze wat voedzamer wordt, maar als je deze ingrediënten liever niet in de soep wilt hebben dan kun je het gerust weglaten. Het is wat jij zelf lekker vindt en wat je van huis uit heb meegekregen ;).

Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

 

Sopropo met reuze garnalen

Sopropo of pare met reuze garnalen, is een gerecht wat ik van mijn moeder heb leren klaarmaken. Het is voor de Javanen een kliekjesmaaltijd, omdat deze graag alle left- over vlees erin kunnen verwerken. Zo vermorzen wij niets, of te wel, zo gooien wij niets weg.

Mama maakte dit vroeger altijd met kip knakworsten of warme vis klaar,  omdat wij niet altijd genoeg geld hadden om sopropo/pare met kip klaar te maken, en kip knakworsten of warme vis, een goedkopere alternatief hiervoor was. Als ik soms zin heb in boiti eten (=armzalig eten), dan bereid ik mijn pare met kip knakworsten. De kip knakworsten haal ik dan vers bij de kipboer op de markt.

Niet voor niets zeggen bekende chefs dat het meest armzalig voedsel, het lekkerste voedsel ooit is. Ook ik sluit mij bij deze mening aan, want wat is dit genieten zeg!

Sopropo met reuze garnalen, is een van de vele gerechten waar je eindeloos mee kunt variëren. Je kunt in plaats van de garnalen een andere soort vorm van vlees gebruiken bijvoorbeeld gerookte kip, warme vis, zoutvlees of zoute vis.

Selamat makan!

Liefs,

Stacy

Gevulde sopropo

Sopropo is een bekende groentesoort in Suriname. Je kunt ervoor kiezen om deze groente met zoutvlees, zoute vis, gerookte kip of gerookte vis, klaar te maken. Maar je kunt zoals mij er ook voor kiezen de sopropo’s te vullen met gehakt en deze te stoven.

Ik was 15 jaar oud, toen ik voor het eerst gevulde sopropo mocht koken. Mijn moeder had geen tijd om te koken, dus gaf ze mij de instructies hoe ik het moest klaarmaken. Ik voelde me erg trots van binnen, toen ik een ieder na het koken zag smullen van de gevulde sopropo’s.

In het Javaans wordt deze groente ook wel ”Pare” genoemd. Sopropo moet je leren eten, want het is een bittere groentesoort. Om de sopropo minder bitter te laten smaken, wrijf ik het altijd eerst in met wat zout en daarna spoel ik het goed schoon. Dit trucje had ik van mijn buurvrouw Hillie, in Suriname, geleerd. Gek genoeg, klopt haar theorie.

Ze zeggen dat hoe bitter een groente smaakt, des te gezonder het is. De research die ik naar deze groentesoort heb gedaan, heeft mij laten zien dat het barst van de mineralen en vitaminen! Het bevat vitamine B1, B2, B3, B11 en vitamine C. Het bevat de mineralen magnesium, fosfor, ijzer, mangaan en zink.

Ik heb de sopropo’s met kipgehakt gevuld, maar je kunt er ook voor kiezen om rundergehakt te gebruiken. Ik moet een veganistiche variant voor de gevulde sopropo bedenken, zodat het ook toegankelijk wordt voor onze veganisten, maar tot die tijd geniet ik van deze lekkere Surinaamse buizen, gevuld met kipgehakt. Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

Moksi alesi

Tegenwoordig is het erg belangrijk voor mezelf om gezond te zijn. Mijn vitaliteit en lichaam wil ik graag de goede dingen in het leven geven, die zij nodig heeft. Bewegen, mediteren, bidden, met mijn partner, vriendinnen/gezin zijn, en vooral relativeren zijn mijn goede vrienden om een gezond en positief leven te leiden. Iedere keer dat iets tegen zit probeer ik naar de dingen te kijken die WEL goed gaan.

Maar hoe zit het met eten? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven betrekken? Hoe kan ik de Surinaamse keuken zo authentiek mogelijk behouden, zonder al het vet en andere ondeugende dingen in mijn eten toe te voegen? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven toepassen, zonder 10 kilo’s aan te komen?

Ja, dat wordt een uitdaging voor Stacy, maar wat vele mensen niet weten is dat ik van uitdagingen houd en deze uitdaging ben ik aangegaan. Deze uitdaging heeft mij enkele mooie en gezonde recepten opgeleverd waar niet heel veel aan veranderd hoefde te worden. Een daarvan was Moksi alesi!

Moksi alesi was het geen waar ik al maanden naar verlangde! Mijn ouders maakten dit altijd in het weekend klaar, want dit waren de dagen dat ze veel tijd en aandacht aan het eten konden besteden. Ik adviseer het jou ook om dit in het weekend klaar te maken, want zoals je toewijd aan jouw partner, zo moet jij je ook toewijden aan dit gerecht. Ik eet al ruim anderhalve maand geen varkensvlees meer en rundvlees nuttig ik met mate, dus was het even zoeken wat ik er wel in kon doen, want dat zoutige smaak en de goed gevulde moksi alesi, wilde ik wel behouden.

Na heel lang nadenken kwam ik op zoute vis (ba- tjauw) en droge garnalen. Het probleem met zoute vis is dat het gauw gaat overheersen qua smaak en dat mijn partner dat nog nooit heeft gegeten. Ik vind zoute vis erg lekker, maar omdat mijn partner dat nog niet heeft gehad, wil ik nog even wachten met het maken van gerechten waar zoute vis in moet of erin kan. Dus resteerde de droge garnalen!

De moksi alesi had ik gemaakt zoals mijn vader het vroeger maakte. Hij gebruikte de rijstkoker als hittebron en kookpan. Om de moksi alesi goed tot zijn recht te laten komen, stoomde hij de moksi alesi, door een theedoek op de deksel van de rijstkoker te doen en de zijkanten ervan vast te knopen (dit trucje kan je ook bij een normale pan doen als je geen rijstkoker heb). Omdat er van alles in moksi alesi kan, maakte hij vaak van dit gerecht  een 1- pan- maaltijd in de rijstkoker.

Ik had de djarpesi eerst in water laten weken en vervolgens laten uitkoken. Het uitkoken van de djarpesi vergt wel enig geduld van jou, omdat je het vaak moet omscheppen tijdens het koken en het duurt erg lang voordat deze zacht gekookt is. Maar ik blijf zeggen dat het de moeite waard is.

Ik had laatst weer een lading gedroogde garnalen van mijn tante uit Suriname gekregen, dus kon ik deze mooi bij dit gerecht gebruiken, maar je moet hem eerst even weken in warm water, anders verpest het hoge zoutgehalte en overheersende garnalengeur  jouw eten!

Een ieder die mij kent weet dat er standaard groenten naast mijn vlees/vis en rijst is, dus koos ik Kool als groenten. Wil je geen snotterige kool dan kun je zoals mij ervoor kiezen de kool pas bij de moksi alesi toe te voegen wanneer de rijst gaar is. Zo stoomt hij mee met derest van de ingrediënten en blijft het lekker knapperig. Schep de kool door de moksi alesi wanneer deze klaar is met koken.

Om het een 1- pan- gerecht te maken, deed papa de kipstukken ook bij de moksi alesi, maar ik koos ervoor om het vlees apart te bereiden. De reden hiervoor was dat ik graag wat jus over mijn moksi alesi wilde, want dit is na het bereiden een droge gerecht en omdat ik de kip op Javaanse wijze had klaargemaakt, was het hartige van de moksi alesi en de zoet-pikante jus van het vlees een ultieme combinatie. Om dit gerecht af te maken had ik een paar schijfjes komkommer, verse gebakken bakbanaan, tempe sambel, de Javaanse kip en niet te vergeten een rode peper erbij gedaan. Het was heerlijk!

Het voordeel van 1- pan- gerechten is dat je veel te veel maakt. Te veel om de volgende dag niet achter het fornuis te staan en dit was de reden dat wij twee dagen van dit heerlijke gerecht mochten genieten.

Ja, dit gerecht vergt extra tijd en geduld, zeker met het uitkoken van de djarpesi, maar geloof mij, als dit gerecht klaar is en je ’t gaat eten besef je dat het lange uitkoken van de djarpesi, de aandacht, liefde en geduld die je de moksi alesi had moeten geven, verdomme de moeite waard was :)!

Voor de mensen die dit gerecht nooit hebben gekookt, maar graag willen bereiden, is er maar een ding wat ik nu kan zeggen en dat is; ”Bekijk het recept, print het uit, haal de ingrediënten bij jouw dichtstbijzijnde toko en ga aan de slag, want dit is een gerecht dat absoluut de moeite waard is om te maken en met jouw familie of vrienden te delen.”

Liefs,

Stacy