BB (bruine bonen) met witte rijst

”Als hier een pot met bonen staat, en daar een pot met brie. Dan laat ik brie en bonen staan, dan haal ik mijn Marie. Marie mara, mijn troe la la la, Marie Marie mara.” Lieve Hugo – Een pot met bonen.

Elke keer wanneer ik bruine bonensoep kook, moet ik aan dit classic kaseko liedje denken. Ik speel hem ook vaak af wanneer ik bruine bonensoep kook. Dit liedje haalt voor mij de Suirnaamse sfeer, gezelligheid, eenheid en lekker gevoel om te koken in huis. Je kunt dus nagaan dat ik dit gerecht met heel veel lobi (=liefde) voor mijn gasten en gezin klaarmaakt.

Bruine bonensoep is een 1-pan-gerecht. De basis voor dit gerecht zijn de bruine bonen en kip. Maar je kunt ervoor kiezen om dit gerecht ”luxe” te maken door er zoutvlees en kipknakworsten aan toe te voegen. In Suriname kent een ieder dit gerecht. Elke gezin in Suriname maakt dit gerecht op hun eigen manier. De basis is in principe hetzelfde, maar hoe je het verder luxe wilt maken, is voor ieder gezin in Suriname anders. Ik maak hem zoals ik het van mijn moeder en tantes heb geleerd.

Dit gerecht wordt ook wel een feestgerecht genoemd, omdat het op speciale gelegenheden werd klaargemaakt. Zowel jong en oud kunnen van dit gerecht genieten. Als ik eters over de vloer krijg, maak ik meestal bruine bonensoep. Het valt altijd goed in de smaak. Mijn man kan er letterlijk zijn vingers bij aflikken, wanneer hij Surinaamse bruine bonensoep eet.

Wanneer mensen van mijn eten genieten, geeft het mij altijd een goed gevoel van binnen want dit is immers mijn passie. Dus wil je uitblinken in de Surinaamse keuken, dan kan ik het jou zeer zeker aanraden dit gerecht klaar te maken!

Njang swieti!

Liefs,

Stacy

P.S. Ik wil graag een klein feitje en herinnering van dit gerecht met jullie delen;

Op de middelbare school in Suriname, had ik een mentrix die mevrouw Heye heet. Zij vertelde dat dit gerecht vroeger ook op feestjes werd klaargemaakt. Maar dit werd dan speciaal voor de kinderen klaargemaakt en niet de volwassen. De volwassenen kregen dan gerechten zoals pom, pastei, geroosterde kip etc. Ik vroeg waarom zij dat zo deden en ze vertelde mij dat vroeger de onderscheid tussen kinderen en volwassenen best groot was. Ik zei heel bijdehand dat ik blij was dat het nu niet meer aan de orde is en dat kinderen ook mogen genieten van andere gerechten op feestjes. Ze was het met me eens.