Vandaag had ik voor het eerst sinds tijden een vrije dag, en uitgerekend vandaag ben ik ziek. Wel ja, niet zo aanstellen, denk ik dan maar.

Mijn gezondheid kan op dagen als deze wel wat hulp gebruiken door de essentiële voedingstoffen naar binnen te werken die het nodig heeft. Ik begon mijn dag daarom met een bordje havermoutpap, gekookt in amandelmelk en een flinke bak eigengemaakte fruitsalade. Een groot glas verse gemberthee maakte het voor mij helemaal af!

Tegen 13:00 uur, besloot ik met de lunch iets pittig te eten, zodat het afgelopen zou zijn met mijn verkoudheid. Ik had alleen geen flauw idee wat ik wilde eten…

Na heel lang nadenken kwam ik op een Broodje sardien!
Broodje sardien is voor mij jeugdsentiment. Vroeger kreeg ik dit vaak als lunch. Mama, stond vroeger altijd eerder op dan de rest, om voor ons  het ontbijt en toespijs voor de warme maaltijd in de middag klaar te maken. Elke keer als wij broodje sardien meekregen naar school, was het genieten! Dit, omdat mijn moeder van een paar simpele ingrediënten, iets verrukkelijk klaarmaakte.

Wat is zo lekker aan dit mini- gerecht? Het is de zure van de azijn en het pittige van de pepers wat ik zo smaakvol vind aan dit gerecht, en de ui en sardientjes maken het een ultieme combinatie.

Heel Suriname (op de veganisten na), kent dit gerecht, en een ieder die ik ken, bereid het op de dezelfde wijze. De enige variatie is dat de ene het misschien een tikkeltje minder pittig maakt, maar dat maakt niet uit. Niemand kan dit gerecht verpesten! Enjoy!

Liefs,

Stace