Cassavesoep

Cassavesoep is een romige en krachtige soep. De romige smaak komt van de kokosmelk, en het krachtige komt van het vlees. Ik heb ervoor gekozen om kippenvoeten en hals in mijn soep te gebruiken, zodat deze een extra krachtige smaak krijgt. Als je geen kippenvoeten en hals wilt gebruiken, dan kun je ervoor kiezen om deze te vervangen voor een pond kippenvleugels (wel de platte kant).

Cassavesoep is een Creools gerecht. Deze soep is een 1- pansgerecht, omdat zowel het vlees als aardvrucht(en) in 1 pan zitten. De hoofdingrediënten voor deze soep zijn de cassavestukken en de kipstukken. Je kunt ervoor kiezen om het gerecht luxe te maken door er zoutvlees aan toe te voegen of andere aardvruchten erbij te doen. Mijn moeder doet altijd wat Chinese tayers bij haar cassavesoep, zodat de soep extra voedzamer wordt.

Cassave is een aardvrucht. Het heeft een harde bruine schil, en van binnen heeft het een witte kleur. Cassave heeft dezelfde kookwijze als aardappelen. De smaak van cassave is voor mij lastig te beschrijven, want het smaak een beetje naar aardappelen, maar ook weer niet helemaal. Het is ook minder kruimig en daardoor ook de ideale kandidaat voor frituurgerechten.

Als ik moet kiezen tussen aardappels of cassave, dan kies ik voor cassave. Ik vind cassave heerlijk en het is ook nog eens erg voedzaam!

Cassave kun je tegenwoordig bij elke toko vers halen, en als ze die niet vers hebben, dan kun je er gerust voor kiezen om de diepvries variant te gebruiken.

Dit is mijn recept voor cassavesoep. Ik heb hem gemaakt zoals mijn moeder het altijd klaarmaakt.

Njang swietie (eet smakelijk)!

Liefs,

Stace

Gemberbier

Wij maken in ons leven heel veel goede en minder goede momenten mee.
Ik ben ervan overtuigd dat een ieder wel eens een paar keer flink op zijn/haar snuit is gevallen en dat jij jezelf dan ook goed tegen komt.

Je leert jezelf goed kennen wanneer je zo een ervaring hebt meegemaakt. Sommige mensen leren hun eigen- ik, na zo een ervaring, beter kennen  door heel lang alleen te zijn of een lange wereld reis te maken. Maar je hebt ook de uitzonderingen (zoals moi), die hun eigen- ik op een andere manier beter leren kennen. Ik kom dichter bij mezelf door te koken.

Een ieder die mij kent weet dat Surinaams eten mijn passie is. Ik maak Surinaamse gerechten graag klaar en laat deze authentieke keuken met heel veel liefde aan mensen zien. Wanneer ik Surinaamse gerechten bereid, brengt het mooie en minder mooie herinneringen naar boven. Herinneringen die mij harder, sterker, dankbaar en wijzer hebben gemaakt door de jaren heen.

Als ik klepon en loempia’s maak, dan laat het mij denken aan de vele feestjes die mijn familie in Suriname gaf, en hoe gezellig het altijd was wanneer wij dagen van te voren begonnen met koken. Wanneer ik sopropo met kippenworstjes klaarmaak dan laat het mij denken aan de tijd dat mijn ouders het niet breed hadden, maar zij er toch alles aan deden om ons dagelijks een bordje eten te geven. Dit soort herinneringen laten mij inzien dat ik mij gezegend mag voelen met zulke lieve en warme ouders. Dit herinnert mij ook dat ik niet mag vergeten waar ik vandaan kom, en waar/bij wie mijn passie voor eten is ontstaan.

Gemberbier is ook een recept dat mij naar mijn jeugd terug brengt. Het brengt mij naar het huis van oma Hille. Wij woonden in het Florawijk en aan de overkant van ons huis woonde oma Hille en haar kleindochter Caroline. Oma Hille paste op ons wanneer mijn vader overdag moest werken, en als hij zo nu en dan een nachtdienst bij Defensie moest draaien mochten wij bij haar logeren. Voor ons was dat altijd reuze gezellig! Oma Hille was een vrouw op leeftijd, maar een pittige vrouw op leeftijd! Ondanks haar leeftijd stopte niets haar om te genieten van het leven. Zij is ook een vrouw dat van koken hield. Wij hoefden maar te zeggen wat wij wilden eten, en ze maakte het klaar.

Voor ons was het normaal dat wij eten met elkaar deelden dus kregen wij elke middag een bakje met warme maaltijd van haar, zodat wij ook van haar kookkunsten mochten genieten. En genieten was het zeker, want wat kon zij lekker koken! De laatste keer dat ik oma Hille zag, was toen mijn vader overleed. Mijn oma was op visite bij haar en het was een dag voor ons terugkeer naar Nederland. Wij gingen allebeide oma’s gedag zeggen. Oma Hille was zoals gewoonlijk in haar keukentje bezig. Ze vertelde dat zij gember raspte voor wat gemberbier. Ik kan dat moment nog heel goed voor de geest halen. Zat ze daar op een stoel, met een klein bankje voor haar en daarop een grote kom en rasp. Ze raspte vakkundig de gember fijn en natuurlijk moest ik vragen wat haar recept ervoor is :). Iedere keer wanneer mama gemberbier maakt (of ik), moet ik aan mijn Creoolse oma Hille denken. Het brengt mij naar haar keuken en haar liefde voor Surinaams eten.

Oma Hille, dit recept is speciaal voor u!

Liefs,

Stacy

*Exact een dag nadat ik dit verhaaltje had geschreven, kreeg ik te horen dat oma Hille er niet meer is. Het doet heel veel pijn, maar het doet mij ook goed om te weten dat zij een prachtige leven heeft gehad en het zo goed is… Rust zacht lieve oma Hille!*

 

Sopropo met reuze garnalen

Sopropo of pare met reuze garnalen, is een gerecht wat ik van mijn moeder heb leren klaarmaken. Het is voor de Javanen een kliekjesmaaltijd, omdat deze graag alle left- over vlees erin kunnen verwerken. Zo vermorzen wij niets, of te wel, zo gooien wij niets weg.

Mama maakte dit vroeger altijd met kip knakworsten of warme vis klaar,  omdat wij niet altijd genoeg geld hadden om sopropo/pare met kip klaar te maken, en kip knakworsten of warme vis, een goedkopere alternatief hiervoor was. Als ik soms zin heb in boiti eten (=armzalig eten), dan bereid ik mijn pare met kip knakworsten. De kip knakworsten haal ik dan vers bij de kipboer op de markt.

Niet voor niets zeggen bekende chefs dat het meest armzalig voedsel, het lekkerste voedsel ooit is. Ook ik sluit mij bij deze mening aan, want wat is dit genieten zeg!

Sopropo met reuze garnalen, is een van de vele gerechten waar je eindeloos mee kunt variëren. Je kunt in plaats van de garnalen een andere soort vorm van vlees gebruiken bijvoorbeeld gerookte kip, warme vis, zoutvlees of zoute vis.

Selamat makan!

Liefs,

Stacy

Green sea curry

Toen ik een paar dagen geleden alleen thuis was, en totaal geen zin had om te koken, maar ook absoluut geen zin had in take away of een kant en klare maaltijd uit de supermarkt, kwam het recept ”green sea curry”, tot leven!

Inspiratie voor green sea curry, kwam van een beroemde kok en food writer, en ze is een van mijn favoriete keukenheldinnen. Ik wijk wel extreem af van het oorspronkelijke recept, maar haar no nonsense cooking skills, hebben mij geïnspireerd om toch te experimenteren. Het basis voor haar curry recept is; kippendijfilets, sojabonen, doperwten, boontjes, en tuinbonen. Ik heb er voor gekozen om dat niet te doen, omdat ik wat minder vlees wil nuttigen. Ik had voor tofu kunnen kiezen, maar het is de aparte nasmaak waar ik nog aan moet wennen. Ik heb het dus safe gespeeld door gamba’s, zalm en pangafilet te gebruiken. Ik wou ook experimenteren met andere groenten en kijken hoe dat smaakt, vandaar de pakchoi, champignons, tauge en courgette.

Het aanschaffen van de ingredienten ziet er misschien veel uit, maar je kunt dit gerecht ook met andere seizoensgroenten klaarmaken. Overgebleven groentenkliekjes kun je er zelfs in verwerken. Mocht het zijn dat je geen viseter bent, kun je dit gerecht met kippendijfilets klaarmaken.

Ik moet er wel bij vermelden dat dit recept extreem pittig is, maar daar houd ik juist van! Het is een optie om een supermarkt (conimex, AH, Jumbo etc.) currypasta te gebruiken, als je dit gerecht niet pittig wilt hebben.

Het recept green sea curry, was erg geslaagd! Ik kon de gember, citroengras (van de currypasta) en knoflook er goed in terug proeven, en het was in combinatie met de gamba’s, vis, groenten en kokosmelk, erg verukkelijk! Dit gerecht is niet alleen lekker maar ook erg voedzaam, en het is snel te bereiden waardoor je binnen no time aan tafel zit.

Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

 

Surinaamse pannenkoeken.

Tegenwoordig is het super makkelijk om kant en klare pannenkoeken in de supermarkt te kopen, of zo een kant en klare mix te gebruiken, waarbij je alleen maar eieren, melk of water, hoeft toe te voegen. Ik beken dat ik ook een van de velen was die een kant en klare pannenkoekenmix gebruikte, omdat het voor mij tijdbesparend was.

Vier maanden geleden besloot ik, na het bekijken van een documentaire over de voedselindustrie, geen enkele kant en klare pakje of potje (op bladerdeeg en droge pasta na) meer te gebruiken. Ik maakte er een missie van om al mijn sauzen en deegwaren zelf te maken. Na vier maanden kan ik nu eindelijk zeggen; ”Mission accomplished!”.

Zelfs mijn pastasaus (waarvan het recept nog volgt) maak ik zelf klaar en het leuke ervan is, dat het lekkerder smaakt, plus je weet zelf welke ingrediënten er in gaat. Halleluja, voor geen geen manipulatie meer van de voedselindustrie!

Mama, maakte vroeger zelf haar beslag voor pannenkoeken. Ik weet nog heel goed welke ingrediënten ze in een schaal deed om het beslag voor pannenkoeken te maken. Mijn moeder gebruikte nooit een maatbeker om iets af te meten, maar ze deed het op gevoel. Een beetje bloem (voor de Surinamers blom), suiker, eieren en melk, waren haar ingrediënten voor het beslag. Soms verraste zij ons door op het laatst nog wat rozijnen vooraf te weken, deze in het beslag te doen en rozijnenpannenkoeken te bakken. Wat vonden wij dat verrukkelijk! Het enige beleg wat wij vroeger op onze pannenkoeken hadden waren rozijnen en jam.

Honing, stroop en poedersuiker kenden wij niet. Deze producten waren toen niet makkelijk verkrijgbaar. Omdat ik al een jaar geen koeienmelk meer drink, had ik deze vervangen voor sojamelk. De eieren had ik ook vervangen voor eggreplacers. Zo wordt dit recept ook toegankelijk voor onze vegetariërs/veganisten. Maar hou je a.u.b. niet aan mijn veganistische recept. Je kunt het beslag gerust maken zoals mijn moeder dat deed, door wel de normale eieren en melk te gebruiken. Mijn partner vind kaneel en een snufje zout bij zijn pannenkoekenbeslag erg lekker, dus had ik daar ook een beetje van in gedaan. De zonnebloemolie die ik in het beslag deed, was puur om plakken tijdens het bakken te voorkomen.

Dit is mijn versie van Surinaamse pannenkoeken! Ik hoop dat jullie er ook van zullen smullen, zoals wij ervan hebben gesmuld.

Njang swietie (eet smakelijk)!

Liefs,

Stace