Tau sie kai (kip in zwarte bonensaus)

Tau sie kai ofwel kip in zwarte bonensaus is een van mijn favoriete Chinese gerechten. Het is een gerecht wat snel en makkelijk te bereiden is. De basisingrediënten voor dit gerecht zijn de kippendijfilets, gember, zwarte bonensaus, sojasaus, zoete ketjap en paprika. Wat je er verder in wilt doen is geheel van jou afhankelijk. Mocht het zijn dat je dit gerecht niet pittig wilt hebben, dan kun je de peper weglaten. Ook kun je andere groenten zoals champignons, taugé of broccoli aan dit gerecht toevoegen.

Het enige wat moeilijk is aan dit gerecht is, zijn de kippendijen die ontbeend moeten worden. Tegenwoordig kun je deze ook ontbeend in de supermarkt of bij de kip poelier kopen. Mocht het zijn dat je toch geen kippendijfilet kunt vinden, dan is kipfilet ook prima.

Verder is dit gerecht super snel en makkelijk te bereiden. Ideaal als je een drukke werkdag achter de rug hebt!

Wees echter voorzichtig met zwarte bonensaus, want als je er teveel van in het gerecht doet kan de smaak erg zoutig worden. Mijn truc is om eerst met 1.5 eetlepel te beginnen. Mocht het zijn dat je hem iets zouter wilt hebben, dan kun je er altijd voor kiezen een extra theelepel bij te doen.

Enjoy!

Liefs,

Stacy

 

Schijfjes gebakken banaan

Bakbananen zijn super gezond! Het bevat heel veel vitaminen en geeft je een verzadigd gevoel.

Bakbananen serveren wij standaard als bijgerecht wanneer wij een etentje geven. Het combineert hartig met zoet en het balanceert pittig eten. Wij zijn er verzot op!

Mama frituurt de bakbanaan in een flinke laag olie, maar ik ga voor de iets gezondere tour. Ik bak hem in de oven. Het ziet er misschien iets droger uit, maar de textuur van hard aan de buitenkant en zacht aan de binnenkant, is hetzelfde. Dit mag dus echt niet ontbreken wanneer je Surinaams kookt!

Eet smakelijk!

Liefs,

Stacy

 

BB (bruine bonen) met witte rijst

”Als hier een pot met bonen staat, en daar een pot met brie. Dan laat ik brie en bonen staan, dan haal ik mijn Marie. Marie mara, mijn troe la la la, Marie Marie mara.” Lieve Hugo – Een pot met bonen.

Elke keer wanneer ik bruine bonensoep kook, moet ik aan dit classic kaseko liedje denken. Ik speel hem ook vaak af wanneer ik bruine bonensoep kook. Dit liedje haalt voor mij de Suirnaamse sfeer, gezelligheid, eenheid en lekker gevoel om te koken in huis. Je kunt dus nagaan dat ik dit gerecht met heel veel lobi (=liefde) voor mijn gasten en gezin klaarmaakt.

Bruine bonensoep is een 1-pan-gerecht. De basis voor dit gerecht zijn de bruine bonen en kip. Maar je kunt ervoor kiezen om dit gerecht ”luxe” te maken door er zoutvlees en kipknakworsten aan toe te voegen. In Suriname kent een ieder dit gerecht. Elke gezin in Suriname maakt dit gerecht op hun eigen manier. De basis is in principe hetzelfde, maar hoe je het verder luxe wilt maken, is voor ieder gezin in Suriname anders. Ik maak hem zoals ik het van mijn moeder en tantes heb geleerd.

Dit gerecht wordt ook wel een feestgerecht genoemd, omdat het op speciale gelegenheden werd klaargemaakt. Zowel jong en oud kunnen van dit gerecht genieten. Als ik eters over de vloer krijg, maak ik meestal bruine bonensoep. Het valt altijd goed in de smaak. Mijn man kan er letterlijk zijn vingers bij aflikken, wanneer hij Surinaamse bruine bonensoep eet.

Wanneer mensen van mijn eten genieten, geeft het mij altijd een goed gevoel van binnen want dit is immers mijn passie. Dus wil je uitblinken in de Surinaamse keuken, dan kan ik het jou zeer zeker aanraden dit gerecht klaar te maken!

Njang swieti!

Liefs,

Stacy

P.S. Ik wil graag een klein feitje en herinnering van dit gerecht met jullie delen;

Op de middelbare school in Suriname, had ik een mentrix die mevrouw Heye heet. Zij vertelde dat dit gerecht vroeger ook op feestjes werd klaargemaakt. Maar dit werd dan speciaal voor de kinderen klaargemaakt en niet de volwassen. De volwassenen kregen dan gerechten zoals pom, pastei, geroosterde kip etc. Ik vroeg waarom zij dat zo deden en ze vertelde mij dat vroeger de onderscheid tussen kinderen en volwassenen best groot was. Ik zei heel bijdehand dat ik blij was dat het nu niet meer aan de orde is en dat kinderen ook mogen genieten van andere gerechten op feestjes. Ze was het met me eens.

 

 

 

Zoetzure kip

Als je naar een Chinees restaurant gaat, dan staat dit gerecht bekend als koe lo kai (koe lo=zoetzuur en kai=kip).Het is alleen jammer dat de Chinezen het authentieke recept, van zoetzure kip niet serveren in hun restaurants. Je krijgt in plaats van stukjes vlees, kipballetjes in zoetzure saus. Voor mij is dit plat gezegd een goedkope, ongezonde en snelle versie van dit mooie gerecht.

Het is ook jammer om te zien dat de Chinese gerechten in Nederland er armzalig uitzien. Je krijgt weinig vlees en als je zoetzure kip besteld (in dit geval kipballetjes in zoetzure saus), verdrinkt het letterlijk in de saus. Als ik dit zie, heb ik opeens geen honger meer.

Ik ben heel kritisch als ik in een Chinees restaurant ga eten. Dit komt omdat de Chinezen in Suriname, hun gerechten bereiden, zoals zij het thuis zouden bereiden. Je krijgt de authentieke Chinese keuken voorgeschoteld en dat is wat je als klant wilt.

Als wij in Suriname zijn en wij naar Chi Min of Fa Tai gaan, bestellen wij standaard zoetzure kip (naast de peking eend, tjauwmin en nasi yong chow). Je geniet letterlijk van elke hap die je neemt! Helaas zit Fa Tai of Chi Min, niet bij mij om de hoek, dus moet ik dit authentiek gerecht zelf maken.

Dit is een gerecht dat niet elke dag voorgeschoteld moet worden, want de kip wordt van te voren gefrituurd. Maar het blijft de moeite waard om zo nu en dan zoetzure kip klaar te maken. Als je een Surinaams- Chinese rijsttafel maakt, mag dit niet ontbreken!

Guys, dit is mijn lichtere en authentieke versie van de zoetzure kip. Enjoy!

Liefs,

Stace.

P.S. Ik moet er wel bij vermelden dat er in Nederland 3 goede Chinese restaurants zitten die hun gerechten serveren zoals zij het thuis zouden serveren, maar dat vertel ik een andere keer wel 😉

Bakabana (gebakken banaan)

Vanochtend hadden wij bakabana als ontbijt. Ontbijt? Ja, als ontbijt!

Het kwam wel eens voor dat mama vroeger vergat tijdig brood in te kopen voor de volgende dag. Mijn moeder deed er op dit soort momenten alles aan om ons de volgende dag toch een goed gevulde broodtrommel of broodzakje mee te geven. Soms kregen wij zelfs bontot (warm eten in het Javaans) mee naar school. Voor ons was het erg normaal om dit te hanteren. Vriendjes en vriendinnetjes op school deden het ook.

Wanneer het ”vergeten brood te halen incident”, dus voorkwam, kregen wij haar famous bakabana als ontbijt en lunch mee naar school.

Bakbananen zijn erg gezond! Er zitten boordevol goede voedingsstoffen in zoals; vitamine C, vitamine B9, calcium en magnesium. Als je de bakbanaan niet frituurt, zit er geen cholesterol in. Het is kortom een voedzame vrucht!

Ondanks dat de bakabana’s in een laag olie wordt gebakken, zie ik het als een volwaardige ontbijt of lunch. Alle essentiële voedingsstoffen zitten erin en je zit er een tijdje vol van. Geloof mij maar dat snaaien niet aan de orde is, wanneer je 3 of 4 van deze hapjes naar binnen hebt gewerkt.

Bakabana kan prima als bijgerecht worden geserveerd, als je een groot feestje geeft, waarbij Surinaamse gerechten worden opgediend.

Mocht het zijn dat je flink wat beslag over hebt, kun je er makkelijk een pannenkoekenrecept van maken door wat eieren en melk aan het beslag toe te voegen (zie recept voor pannenkoeken).

Selamat makan!

Liefs,

Stace

Surinaamse pannenkoeken.

Tegenwoordig is het super makkelijk om kant en klare pannenkoeken in de supermarkt te kopen, of zo een kant en klare mix te gebruiken, waarbij je alleen maar eieren, melk of water, hoeft toe te voegen. Ik beken dat ik ook een van de velen was die een kant en klare pannenkoekenmix gebruikte, omdat het voor mij tijdbesparend was.

Vier maanden geleden besloot ik, na het bekijken van een documentaire over de voedselindustrie, geen enkele kant en klare pakje of potje (op bladerdeeg en droge pasta na) meer te gebruiken. Ik maakte er een missie van om al mijn sauzen en deegwaren zelf te maken. Na vier maanden kan ik nu eindelijk zeggen; ”Mission accomplished!”.

Zelfs mijn pastasaus (waarvan het recept nog volgt) maak ik zelf klaar en het leuke ervan is, dat het lekkerder smaakt, plus je weet zelf welke ingrediënten er in gaat. Halleluja, voor geen geen manipulatie meer van de voedselindustrie!

Mama, maakte vroeger zelf haar beslag voor pannenkoeken. Ik weet nog heel goed welke ingrediënten ze in een schaal deed om het beslag voor pannenkoeken te maken. Mijn moeder gebruikte nooit een maatbeker om iets af te meten, maar ze deed het op gevoel. Een beetje bloem (voor de Surinamers blom), suiker, eieren en melk, waren haar ingrediënten voor het beslag. Soms verraste zij ons door op het laatst nog wat rozijnen vooraf te weken, deze in het beslag te doen en rozijnenpannenkoeken te bakken. Wat vonden wij dat verrukkelijk! Het enige beleg wat wij vroeger op onze pannenkoeken hadden waren rozijnen en jam.

Honing, stroop en poedersuiker kenden wij niet. Deze producten waren toen niet makkelijk verkrijgbaar. Omdat ik al een jaar geen koeienmelk meer drink, had ik deze vervangen voor sojamelk. De eieren had ik ook vervangen voor eggreplacers. Zo wordt dit recept ook toegankelijk voor onze vegetariërs/veganisten. Maar hou je a.u.b. niet aan mijn veganistische recept. Je kunt het beslag gerust maken zoals mijn moeder dat deed, door wel de normale eieren en melk te gebruiken. Mijn partner vind kaneel en een snufje zout bij zijn pannenkoekenbeslag erg lekker, dus had ik daar ook een beetje van in gedaan. De zonnebloemolie die ik in het beslag deed, was puur om plakken tijdens het bakken te voorkomen.

Dit is mijn versie van Surinaamse pannenkoeken! Ik hoop dat jullie er ook van zullen smullen, zoals wij ervan hebben gesmuld.

Njang swietie (eet smakelijk)!

Liefs,

Stace