Ketjap marinade

by Leave a Comment

Voor mensen die beweren dat marinades maken ingewikkeld is, bewijs ik nu het tegenovergestelde. Je hebt niet veel nodig om deze marinade te maken en het is ook binnen een paar minuten klaar. Easy breezy dus!

Het fijne van deze marinade is dat je ermee kunt spelen. Je kunt zelf bepalen hoe scherp, mild of zoet jij hem wilt hebben. Ook kun je ervoor kiezen om andere ingredienten in te doen zoals bladperterselie, ketchup of gember.

Ook kun je ervoor kiezen om ingrediënten weg te laten. Ik kan me namelijk voorstellen dat niet een ieder van ketoembar of pepers houdt. Het gaat mij er om dat dit de basis is voor een snelle maar lekkere marinade.

Heb je marinade over? Geen probleem! Je kunt deze in een wecktpot doen en in de koelkast bewaren. Ook kun je de marinade in kleine zakjes doen en invriezen, zodat je altijd iets hebt om jouw vlees mee te marineren. Je kunt ook voordat je het vlees gaat marineren wat van de marinade achterwege houden en deze serveren bij het barbecue vlees tijdens het eten.

Liefs,

Stacy

BB (bruine bonen) met witte rijst

by 2 Comments

”Als hier een pot met bonen staat, en daar een pot met brie. Dan laat ik brie en bonen staan, dan haal ik mijn Marie. Marie mara, mijn troe la la la, Marie Marie mara.” Lieve Hugo – Een pot met bonen.

Elke keer wanneer ik bruine bonensoep kook, moet ik aan dit classic kaseko liedje denken. Ik speel hem ook vaak af wanneer ik bruine bonensoep kook. Dit liedje haalt voor mij de Suirnaamse sfeer, gezelligheid, eenheid en lekker gevoel om te koken in huis. Je kunt dus nagaan dat ik dit gerecht met heel veel lobi (=liefde) voor mijn gasten en gezin klaarmaakt.

Bruine bonensoep is een 1-pan-gerecht. De basis voor dit gerecht zijn de bruine bonen en kip. Maar je kunt ervoor kiezen om dit gerecht ”luxe” te maken door er zoutvlees en kipknakworsten aan toe te voegen. In Suriname kent een ieder dit gerecht. Elke gezin in Suriname maakt dit gerecht op hun eigen manier. De basis is in principe hetzelfde, maar hoe je het verder luxe wilt maken, is voor ieder gezin in Suriname anders. Ik maak hem zoals ik het van mijn moeder en tantes heb geleerd.

Dit gerecht wordt ook wel een feestgerecht genoemd, omdat het op speciale gelegenheden werd klaargemaakt. Zowel jong en oud kunnen van dit gerecht genieten. Als ik eters over de vloer krijg, maak ik meestal bruine bonensoep. Het valt altijd goed in de smaak. Mijn man kan er letterlijk zijn vingers bij aflikken, wanneer hij Surinaamse bruine bonensoep eet.

Wanneer mensen van mijn eten genieten, geeft het mij altijd een goed gevoel van binnen want dit is immers mijn passie. Dus wil je uitblinken in de Surinaamse keuken, dan kan ik het jou zeer zeker aanraden dit gerecht klaar te maken!

Njang swieti!

Liefs,

Stacy

P.S. Ik wil graag een klein feitje en herinnering van dit gerecht met jullie delen;

Op de middelbare school in Suriname, had ik een mentrix die mevrouw Heye heet. Zij vertelde dat dit gerecht vroeger ook op feestjes werd klaargemaakt. Maar dit werd dan speciaal voor de kinderen klaargemaakt en niet de volwassen. De volwassenen kregen dan gerechten zoals pom, pastei, geroosterde kip etc. Ik vroeg waarom zij dat zo deden en ze vertelde mij dat vroeger de onderscheid tussen kinderen en volwassenen best groot was. Ik zei heel bijdehand dat ik blij was dat het nu niet meer aan de orde is en dat kinderen ook mogen genieten van andere gerechten op feestjes. Ze was het met me eens.

 

 

 

Pepre watra (peper water)

by Leave a Comment

Pepre watra is een Indiaans soepgerecht. De Indianen maken deze soep klaar met vers gevangen vis en serveren deze meestal met zelfgemaakte cassavebrood.

Ik heb in dit geval verse kwie- kwie’s gebruikt, omdat ik gek ben op dit visje. Maar je zou de kwie- kwie’s kunnen vervangen voor zalmforellen of een andere stevige witvis.

Ik weet nog heel goed dat een paar collega’s van mijn vader waren wezen vissen, en dat ze bij terugkomst hun vangst trots aan elkaar lieten zien. Mijn vader mocht een paar vissen meenemen en van die visjes maakte hij later op de avond pepre watra! De overgebleven visjes maakte hij schoon en deed hij in de vriezer.

Vroeger wou ik 1 soort vis niet eten. Ik vertikte het te eten. Ik at serieus alleen rijst als dat visje werd bereidt. Mijn vader vertelde me een keer tijdens het koken niet om welke vis het ging. Omdat ik toen uitgehongerd was en direct begon met eten na het opscheppen, vergat ik te vragen welke vis hij bij de pepre watra had gedaan. Toen ik klaar was met eten zei ik dat het eten lekker was. Hij keek me aan en zei dat ik Piranha had gegeten…

De Inheemse gemeenschap in Suriname staat bekend om zijn primitieve levenswijze. Ze koken met producten die zij zelf vangen, planten of kweken. Bij hun staat de natuur centraal. De Indianen in Suriname hebben respect voor alles wat de natuur ons te bieden heeft.

Toen wij voor het laats in Suriname waren, kwamen wij langs een mini- Indiaans dorpje. Het eerste wat mij opviel was dat de omgeving erg schoon was en de mensen erg vriendelijk waren. De Indianen staan ook bekend om hun eigen medicijnenwinkel. Deze winkel is in de natuur te vinden.

Voor bijna elke snee en ziekte weten ze een geschikte plant daarvoor te vinden. Meestal stampen ze dat fijn of koken ze de bladeren met water, en trekken ze er een soort thee van die je zonder suiker of honing moet drinken. Persoonlijk heb ik respect hiervoor, maar ik vond dat vroeger nooit leuk als mijn vader deze geneeswijze hanteerde. Maar nu ik ouder ben en respect heb voor de natuur en mens, wil ik dit nog een kans geven…

Pepre watra is voor mij een ultieme soep bij verkoudheid of een griepje. Het geeft jou die opkikker die je nodig hebt wanneer je niet lekker voelt om iets te eten, maar toch moet eten. Het is niet machtig en het bevat boordevol goede voedingsstoffen!

Ik doe in mijn pepre watra wat extra aardvruchten (gekookte banaan en aardappelen) bij, zodat deze wat voedzamer wordt, maar als je deze ingrediënten liever niet in de soep wilt hebben dan kun je het gerust weglaten. Het is wat jij zelf lekker vindt en wat je van huis uit heb meegekregen ;).

Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

 

Sopropo met reuze garnalen

by Leave a Comment

Sopropo of pare met reuze garnalen, is een gerecht wat ik van mijn moeder heb leren klaarmaken. Het is voor de Javanen een kliekjesmaaltijd, omdat deze graag alle left- over vlees erin kunnen verwerken. Zo vermorzen wij niets, of te wel, zo gooien wij niets weg.

Mama maakte dit vroeger altijd met kip knakworsten of warme vis klaar,  omdat wij niet altijd genoeg geld hadden om sopropo/pare met kip klaar te maken, en kip knakworsten of warme vis, een goedkopere alternatief hiervoor was. Als ik soms zin heb in boiti eten (=armzalig eten), dan bereid ik mijn pare met kip knakworsten. De kip knakworsten haal ik dan vers bij de kipboer op de markt.

Niet voor niets zeggen bekende chefs dat het meest armzalig voedsel, het lekkerste voedsel ooit is. Ook ik sluit mij bij deze mening aan, want wat is dit genieten zeg!

Sopropo met reuze garnalen, is een van de vele gerechten waar je eindeloos mee kunt variëren. Je kunt in plaats van de garnalen een andere soort vorm van vlees gebruiken bijvoorbeeld gerookte kip, warme vis, zoutvlees of zoute vis.

Selamat makan!

Liefs,

Stacy

Kip in oestersaus

by Leave a Comment

Kip in oestersaus is een Chinees gerecht dat snel en makkelijk te bereiden is. Als je geen tijd hebt om te koken, maar toch gezond en lekker wilt eten, dan is dit het ideale gerecht om klaar te maken.

Oestersaus hoort standaard in jouw keukenkastje, als je gek bent op Chinees eten. Het heeft een licht zoete smaak en de nasmaak van umami komt erin voor. Het geeft jouw Chinese gerecht een opkikker, als deze nog te flauw smaakt voor jouw doen.

Persoonlijk ben ik erg gek op de Surinaams- Chinese keuken! Het is divers en smaakvol. Je hebt ook niet veel nodig om iets op tafel te zetten en het is gezond (als je geen take away haalt tenminste). Ik kan helaas maar drie plekken, in Nederland bedenken, waar je goed Chinees kunt eten. Dit zijn helaas de plekken waar ik niet elke week kom, dus moet ik de Chinese keuken zelf in huis halen en de gerechten zelf bereiden (wat ik totaal niet erg vind).

Dit is mijn variant van de Kip in oestersaus!

Liefs,

Stacy

 

 

Gevulde sopropo

by Leave a Comment

Sopropo is een bekende groentesoort in Suriname. Je kunt ervoor kiezen om deze groente met zoutvlees, zoute vis, gerookte kip of gerookte vis, klaar te maken. Maar je kunt zoals mij er ook voor kiezen de sopropo’s te vullen met gehakt en deze te stoven.

Ik was 15 jaar oud, toen ik voor het eerst gevulde sopropo mocht koken. Mijn moeder had geen tijd om te koken, dus gaf ze mij de instructies hoe ik het moest klaarmaken. Ik voelde me erg trots van binnen, toen ik een ieder na het koken zag smullen van de gevulde sopropo’s.

In het Javaans wordt deze groente ook wel ”Pare” genoemd. Sopropo moet je leren eten, want het is een bittere groentesoort. Om de sopropo minder bitter te laten smaken, wrijf ik het altijd eerst in met wat zout en daarna spoel ik het goed schoon. Dit trucje had ik van mijn buurvrouw Hillie, in Suriname, geleerd. Gek genoeg, klopt haar theorie.

Ze zeggen dat hoe bitter een groente smaakt, des te gezonder het is. De research die ik naar deze groentesoort heb gedaan, heeft mij laten zien dat het barst van de mineralen en vitaminen! Het bevat vitamine B1, B2, B3, B11 en vitamine C. Het bevat de mineralen magnesium, fosfor, ijzer, mangaan en zink.

Ik heb de sopropo’s met kipgehakt gevuld, maar je kunt er ook voor kiezen om rundergehakt te gebruiken. Ik moet een veganistiche variant voor de gevulde sopropo bedenken, zodat het ook toegankelijk wordt voor onze veganisten, maar tot die tijd geniet ik van deze lekkere Surinaamse buizen, gevuld met kipgehakt. Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

Moksi alesi

by Leave a Comment

Tegenwoordig is het erg belangrijk voor mezelf om gezond te zijn. Mijn vitaliteit en lichaam wil ik graag de goede dingen in het leven geven, die zij nodig heeft. Bewegen, mediteren, bidden, met mijn partner, vriendinnen/gezin zijn, en vooral relativeren zijn mijn goede vrienden om een gezond en positief leven te leiden. Iedere keer dat iets tegen zit probeer ik naar de dingen te kijken die WEL goed gaan.

Maar hoe zit het met eten? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven betrekken? Hoe kan ik de Surinaamse keuken zo authentiek mogelijk behouden, zonder al het vet en andere ondeugende dingen in mijn eten toe te voegen? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven toepassen, zonder 10 kilo’s aan te komen?

Ja, dat wordt een uitdaging voor Stacy, maar wat vele mensen niet weten is dat ik van uitdagingen houd en deze uitdaging ben ik aangegaan. Deze uitdaging heeft mij enkele mooie en gezonde recepten opgeleverd waar niet heel veel aan veranderd hoefde te worden. Een daarvan was Moksi alesi!

Moksi alesi was het geen waar ik al maanden naar verlangde! Mijn ouders maakten dit altijd in het weekend klaar, want dit waren de dagen dat ze veel tijd en aandacht aan het eten konden besteden. Ik adviseer het jou ook om dit in het weekend klaar te maken, want zoals je toewijd aan jouw partner, zo moet jij je ook toewijden aan dit gerecht. Ik eet al ruim anderhalve maand geen varkensvlees meer en rundvlees nuttig ik met mate, dus was het even zoeken wat ik er wel in kon doen, want dat zoutige smaak en de goed gevulde moksi alesi, wilde ik wel behouden.

Na heel lang nadenken kwam ik op zoute vis (ba- tjauw) en droge garnalen. Het probleem met zoute vis is dat het gauw gaat overheersen qua smaak en dat mijn partner dat nog nooit heeft gegeten. Ik vind zoute vis erg lekker, maar omdat mijn partner dat nog niet heeft gehad, wil ik nog even wachten met het maken van gerechten waar zoute vis in moet of erin kan. Dus resteerde de droge garnalen!

De moksi alesi had ik gemaakt zoals mijn vader het vroeger maakte. Hij gebruikte de rijstkoker als hittebron en kookpan. Om de moksi alesi goed tot zijn recht te laten komen, stoomde hij de moksi alesi, door een theedoek op de deksel van de rijstkoker te doen en de zijkanten ervan vast te knopen (dit trucje kan je ook bij een normale pan doen als je geen rijstkoker heb). Omdat er van alles in moksi alesi kan, maakte hij vaak van dit gerecht  een 1- pan- maaltijd in de rijstkoker.

Ik had de djarpesi eerst in water laten weken en vervolgens laten uitkoken. Het uitkoken van de djarpesi vergt wel enig geduld van jou, omdat je het vaak moet omscheppen tijdens het koken en het duurt erg lang voordat deze zacht gekookt is. Maar ik blijf zeggen dat het de moeite waard is.

Ik had laatst weer een lading gedroogde garnalen van mijn tante uit Suriname gekregen, dus kon ik deze mooi bij dit gerecht gebruiken, maar je moet hem eerst even weken in warm water, anders verpest het hoge zoutgehalte en overheersende garnalengeur  jouw eten!

Een ieder die mij kent weet dat er standaard groenten naast mijn vlees/vis en rijst is, dus koos ik Kool als groenten. Wil je geen snotterige kool dan kun je zoals mij ervoor kiezen de kool pas bij de moksi alesi toe te voegen wanneer de rijst gaar is. Zo stoomt hij mee met derest van de ingrediënten en blijft het lekker knapperig. Schep de kool door de moksi alesi wanneer deze klaar is met koken.

Om het een 1- pan- gerecht te maken, deed papa de kipstukken ook bij de moksi alesi, maar ik koos ervoor om het vlees apart te bereiden. De reden hiervoor was dat ik graag wat jus over mijn moksi alesi wilde, want dit is na het bereiden een droge gerecht en omdat ik de kip op Javaanse wijze had klaargemaakt, was het hartige van de moksi alesi en de zoet-pikante jus van het vlees een ultieme combinatie. Om dit gerecht af te maken had ik een paar schijfjes komkommer, verse gebakken bakbanaan, tempe sambel, de Javaanse kip en niet te vergeten een rode peper erbij gedaan. Het was heerlijk!

Het voordeel van 1- pan- gerechten is dat je veel te veel maakt. Te veel om de volgende dag niet achter het fornuis te staan en dit was de reden dat wij twee dagen van dit heerlijke gerecht mochten genieten.

Ja, dit gerecht vergt extra tijd en geduld, zeker met het uitkoken van de djarpesi, maar geloof mij, als dit gerecht klaar is en je ’t gaat eten besef je dat het lange uitkoken van de djarpesi, de aandacht, liefde en geduld die je de moksi alesi had moeten geven, verdomme de moeite waard was :)!

Voor de mensen die dit gerecht nooit hebben gekookt, maar graag willen bereiden, is er maar een ding wat ik nu kan zeggen en dat is; ”Bekijk het recept, print het uit, haal de ingrediënten bij jouw dichtstbijzijnde toko en ga aan de slag, want dit is een gerecht dat absoluut de moeite waard is om te maken en met jouw familie of vrienden te delen.”

Liefs,

Stacy