Schijfjes gebakken banaan

Bakbananen zijn super gezond! Het bevat heel veel vitaminen en geeft je een verzadigd gevoel.

Bakbananen serveren wij standaard als bijgerecht wanneer wij een etentje geven. Het combineert hartig met zoet en het balanceert pittig eten. Wij zijn er verzot op!

Mama frituurt de bakbanaan in een flinke laag olie, maar ik ga voor de iets gezondere tour. Ik bak hem in de oven. Het ziet er misschien iets droger uit, maar de textuur van hard aan de buitenkant en zacht aan de binnenkant, is hetzelfde. Dit mag dus echt niet ontbreken wanneer je Surinaams kookt!

Eet smakelijk!

Liefs,

Stacy

 

Sopropo met reuze garnalen

Sopropo of pare met reuze garnalen, is een gerecht wat ik van mijn moeder heb leren klaarmaken. Het is voor de Javanen een kliekjesmaaltijd, omdat deze graag alle left- over vlees erin kunnen verwerken. Zo vermorzen wij niets, of te wel, zo gooien wij niets weg.

Mama maakte dit vroeger altijd met kip knakworsten of warme vis klaar,  omdat wij niet altijd genoeg geld hadden om sopropo/pare met kip klaar te maken, en kip knakworsten of warme vis, een goedkopere alternatief hiervoor was. Als ik soms zin heb in boiti eten (=armzalig eten), dan bereid ik mijn pare met kip knakworsten. De kip knakworsten haal ik dan vers bij de kipboer op de markt.

Niet voor niets zeggen bekende chefs dat het meest armzalig voedsel, het lekkerste voedsel ooit is. Ook ik sluit mij bij deze mening aan, want wat is dit genieten zeg!

Sopropo met reuze garnalen, is een van de vele gerechten waar je eindeloos mee kunt variëren. Je kunt in plaats van de garnalen een andere soort vorm van vlees gebruiken bijvoorbeeld gerookte kip, warme vis, zoutvlees of zoute vis.

Selamat makan!

Liefs,

Stacy

Fijne cake

Als een familielid jarig is en die een groot feest geeft in Suriname, dan hoort fijne cake er standaard bij! Geen enkele feest is compleet zonder een zelfgemaakte cake, en deze is er een van.

Bij ons in de familie kan elke vrouw lekker koken, maar als ik een vrouw moet kiezen die een award krijgt voor haar kookkunsten, dan is dat mijn tante Jane (Sorry mama, jij staat voor mij op de tweede plaats).

Tante Jane is voor mij een lopend encyclopedie als het om de Surinaamse keuken gaat. Noem een gerecht op en ze maakt het voor jou klaar. Bij haar is een maatbeker of weegschaal niet aan de orde, want ze doet alles op gevoel. Ik vind het heerlijk om te zien als een vrouw graag in de keuken staat, en gerechten met liefde en gevoel bereidt. I love it!

Vroeger was zij altijd de tante die deze cake voor ons maakte. Ik mocht haar altijd helpen met het beslag mixen, terwijl zij de ingrediënten in de kom deed. Ik keek dan ook aandachtig welke ingrediënten zij erin deed en hoeveel zij ervan bij het beslag toevoegde. Voor mij duurde het altijd heel lang voordat ik de garde van de mixer mocht aflikken, omdat tante Jane wel een kwartier nam om het beslag goed te mixen. Vroeger kon ik dat als kind niet begrijpen, maar nu ik zelf de Surinaamse keuken aan jullie laat zien, besef ik dat jouw cake ”mislukt”, als je deze niet lang genoeg mengt.

Mijn recept voor fijne cake wil ik graag met jullie delen, omdat het niet mag ontbreken als je een Surinaams feestje geeft. Hij is niet machtig of te zoet, en je kunt er eindeloos mee variëren. Je kunt er bijvoorbeeld een geraspte citroenschil erin doen, of wat geweekte rozijnen in rum, of geschaafde amandelen. Leef je maar uit zou ik maar zeggen!

Enjoy!

Liefs,

Stace

P.S. Ik gebruik sojaboter en sojamelk voor mijn fijne cake, maar als je liever de gewone boter en melk in jouw beslag wilt doen, dan kun je gerust voor deze kiezen.

Chinese vermicelli soep

Chinese vermicelli soep stond al heel lang op mijn to do- kooklijstje. Van de week kreeg ik de gelegenheid om dit recept te bereiden.

Voor de Surinaamse keuken is het standaard om vlees/kip met bot te gebruiken wanneer wij soep koken. Kipfilet zie je (bijna) nooit in onze soepgerechten. Onze soepen zijn ook erg krachtig van smaak. Een voornaamste reden daarvan is, dat de meeste smaak in het bot van het vlees zit, en daardoor trekken de smaken ervan in de soep. Voor de Javaanse cultuur is het daarom standaard om kippennekken en looppoten, in onze soep te doen, want deze bevatten meer bot dan vlees en de meeste smaak zit nogmaals in het bot, waardoor het de soep een krachtige smaak geeft.

Naast dat de Chinese vermicelli soep een krachtige smaak krijgt van het bot, hebben de ingrediënten gember en knoflook, een lichte helende werking. Bij verkoudheid of griep kan deze er voor zorgen dat je weer iets vrijer door jouw neus kunt ademen en het helpt dat kriebelende gevoel in jouw keel te verminderen.

Als je een zieke partner, kindje of ouder(s) thuis hebt, dan is Chinese vermicellisoep, het ultieme gerecht om te maken. Eet smakelijk!

Liefs,

Stacy

 

Kip in oestersaus

Kip in oestersaus is een Chinees gerecht dat snel en makkelijk te bereiden is. Als je geen tijd hebt om te koken, maar toch gezond en lekker wilt eten, dan is dit het ideale gerecht om klaar te maken.

Oestersaus hoort standaard in jouw keukenkastje, als je gek bent op Chinees eten. Het heeft een licht zoete smaak en de nasmaak van umami komt erin voor. Het geeft jouw Chinese gerecht een opkikker, als deze nog te flauw smaakt voor jouw doen.

Persoonlijk ben ik erg gek op de Surinaams- Chinese keuken! Het is divers en smaakvol. Je hebt ook niet veel nodig om iets op tafel te zetten en het is gezond (als je geen take away haalt tenminste). Ik kan helaas maar drie plekken, in Nederland bedenken, waar je goed Chinees kunt eten. Dit zijn helaas de plekken waar ik niet elke week kom, dus moet ik de Chinese keuken zelf in huis halen en de gerechten zelf bereiden (wat ik totaal niet erg vind).

Dit is mijn variant van de Kip in oestersaus!

Liefs,

Stacy

 

 

Gevulde sopropo

Sopropo is een bekende groentesoort in Suriname. Je kunt ervoor kiezen om deze groente met zoutvlees, zoute vis, gerookte kip of gerookte vis, klaar te maken. Maar je kunt zoals mij er ook voor kiezen de sopropo’s te vullen met gehakt en deze te stoven.

Ik was 15 jaar oud, toen ik voor het eerst gevulde sopropo mocht koken. Mijn moeder had geen tijd om te koken, dus gaf ze mij de instructies hoe ik het moest klaarmaken. Ik voelde me erg trots van binnen, toen ik een ieder na het koken zag smullen van de gevulde sopropo’s.

In het Javaans wordt deze groente ook wel ”Pare” genoemd. Sopropo moet je leren eten, want het is een bittere groentesoort. Om de sopropo minder bitter te laten smaken, wrijf ik het altijd eerst in met wat zout en daarna spoel ik het goed schoon. Dit trucje had ik van mijn buurvrouw Hillie, in Suriname, geleerd. Gek genoeg, klopt haar theorie.

Ze zeggen dat hoe bitter een groente smaakt, des te gezonder het is. De research die ik naar deze groentesoort heb gedaan, heeft mij laten zien dat het barst van de mineralen en vitaminen! Het bevat vitamine B1, B2, B3, B11 en vitamine C. Het bevat de mineralen magnesium, fosfor, ijzer, mangaan en zink.

Ik heb de sopropo’s met kipgehakt gevuld, maar je kunt er ook voor kiezen om rundergehakt te gebruiken. Ik moet een veganistiche variant voor de gevulde sopropo bedenken, zodat het ook toegankelijk wordt voor onze veganisten, maar tot die tijd geniet ik van deze lekkere Surinaamse buizen, gevuld met kipgehakt. Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

Green sea curry

Toen ik een paar dagen geleden alleen thuis was, en totaal geen zin had om te koken, maar ook absoluut geen zin had in take away of een kant en klare maaltijd uit de supermarkt, kwam het recept ”green sea curry”, tot leven!

Inspiratie voor green sea curry, kwam van een beroemde kok en food writer, en ze is een van mijn favoriete keukenheldinnen. Ik wijk wel extreem af van het oorspronkelijke recept, maar haar no nonsense cooking skills, hebben mij geïnspireerd om toch te experimenteren. Het basis voor haar curry recept is; kippendijfilets, sojabonen, doperwten, boontjes, en tuinbonen. Ik heb er voor gekozen om dat niet te doen, omdat ik wat minder vlees wil nuttigen. Ik had voor tofu kunnen kiezen, maar het is de aparte nasmaak waar ik nog aan moet wennen. Ik heb het dus safe gespeeld door gamba’s, zalm en pangafilet te gebruiken. Ik wou ook experimenteren met andere groenten en kijken hoe dat smaakt, vandaar de pakchoi, champignons, tauge en courgette.

Het aanschaffen van de ingredienten ziet er misschien veel uit, maar je kunt dit gerecht ook met andere seizoensgroenten klaarmaken. Overgebleven groentenkliekjes kun je er zelfs in verwerken. Mocht het zijn dat je geen viseter bent, kun je dit gerecht met kippendijfilets klaarmaken.

Ik moet er wel bij vermelden dat dit recept extreem pittig is, maar daar houd ik juist van! Het is een optie om een supermarkt (conimex, AH, Jumbo etc.) currypasta te gebruiken, als je dit gerecht niet pittig wilt hebben.

Het recept green sea curry, was erg geslaagd! Ik kon de gember, citroengras (van de currypasta) en knoflook er goed in terug proeven, en het was in combinatie met de gamba’s, vis, groenten en kokosmelk, erg verukkelijk! Dit gerecht is niet alleen lekker maar ook erg voedzaam, en het is snel te bereiden waardoor je binnen no time aan tafel zit.

Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

 

Bakabana (gebakken banaan)

Vanochtend hadden wij bakabana als ontbijt. Ontbijt? Ja, als ontbijt!

Het kwam wel eens voor dat mama vroeger vergat tijdig brood in te kopen voor de volgende dag. Mijn moeder deed er op dit soort momenten alles aan om ons de volgende dag toch een goed gevulde broodtrommel of broodzakje mee te geven. Soms kregen wij zelfs bontot (warm eten in het Javaans) mee naar school. Voor ons was het erg normaal om dit te hanteren. Vriendjes en vriendinnetjes op school deden het ook.

Wanneer het ”vergeten brood te halen incident”, dus voorkwam, kregen wij haar famous bakabana als ontbijt en lunch mee naar school.

Bakbananen zijn erg gezond! Er zitten boordevol goede voedingsstoffen in zoals; vitamine C, vitamine B9, calcium en magnesium. Als je de bakbanaan niet frituurt, zit er geen cholesterol in. Het is kortom een voedzame vrucht!

Ondanks dat de bakabana’s in een laag olie wordt gebakken, zie ik het als een volwaardige ontbijt of lunch. Alle essentiële voedingsstoffen zitten erin en je zit er een tijdje vol van. Geloof mij maar dat snaaien niet aan de orde is, wanneer je 3 of 4 van deze hapjes naar binnen hebt gewerkt.

Bakabana kan prima als bijgerecht worden geserveerd, als je een groot feestje geeft, waarbij Surinaamse gerechten worden opgediend.

Mocht het zijn dat je flink wat beslag over hebt, kun je er makkelijk een pannenkoekenrecept van maken door wat eieren en melk aan het beslag toe te voegen (zie recept voor pannenkoeken).

Selamat makan!

Liefs,

Stace

Broodje sardien

Vandaag had ik voor het eerst sinds tijden een vrije dag, en uitgerekend vandaag ben ik ziek. Wel ja, niet zo aanstellen, denk ik dan maar.

Mijn gezondheid kan op dagen als deze wel wat hulp gebruiken door de essentiële voedingstoffen naar binnen te werken die het nodig heeft. Ik begon mijn dag daarom met een bordje havermoutpap, gekookt in amandelmelk en een flinke bak eigengemaakte fruitsalade. Een groot glas verse gemberthee maakte het voor mij helemaal af!

Tegen 13:00 uur, besloot ik met de lunch iets pittig te eten, zodat het afgelopen zou zijn met mijn verkoudheid. Ik had alleen geen flauw idee wat ik wilde eten…

Na heel lang nadenken kwam ik op een Broodje sardien!
Broodje sardien is voor mij jeugdsentiment. Vroeger kreeg ik dit vaak als lunch. Mama, stond vroeger altijd eerder op dan de rest, om voor ons  het ontbijt en toespijs voor de warme maaltijd in de middag klaar te maken. Elke keer als wij broodje sardien meekregen naar school, was het genieten! Dit, omdat mijn moeder van een paar simpele ingrediënten, iets verrukkelijk klaarmaakte.

Wat is zo lekker aan dit mini- gerecht? Het is de zure van de azijn en het pittige van de pepers wat ik zo smaakvol vind aan dit gerecht, en de ui en sardientjes maken het een ultieme combinatie.

Heel Suriname (op de veganisten na), kent dit gerecht, en een ieder die ik ken, bereid het op de dezelfde wijze. De enige variatie is dat de ene het misschien een tikkeltje minder pittig maakt, maar dat maakt niet uit. Niemand kan dit gerecht verpesten! Enjoy!

Liefs,

Stace

Moksi alesi

Tegenwoordig is het erg belangrijk voor mezelf om gezond te zijn. Mijn vitaliteit en lichaam wil ik graag de goede dingen in het leven geven, die zij nodig heeft. Bewegen, mediteren, bidden, met mijn partner, vriendinnen/gezin zijn, en vooral relativeren zijn mijn goede vrienden om een gezond en positief leven te leiden. Iedere keer dat iets tegen zit probeer ik naar de dingen te kijken die WEL goed gaan.

Maar hoe zit het met eten? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven betrekken? Hoe kan ik de Surinaamse keuken zo authentiek mogelijk behouden, zonder al het vet en andere ondeugende dingen in mijn eten toe te voegen? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven toepassen, zonder 10 kilo’s aan te komen?

Ja, dat wordt een uitdaging voor Stacy, maar wat vele mensen niet weten is dat ik van uitdagingen houd en deze uitdaging ben ik aangegaan. Deze uitdaging heeft mij enkele mooie en gezonde recepten opgeleverd waar niet heel veel aan veranderd hoefde te worden. Een daarvan was Moksi alesi!

Moksi alesi was het geen waar ik al maanden naar verlangde! Mijn ouders maakten dit altijd in het weekend klaar, want dit waren de dagen dat ze veel tijd en aandacht aan het eten konden besteden. Ik adviseer het jou ook om dit in het weekend klaar te maken, want zoals je toewijd aan jouw partner, zo moet jij je ook toewijden aan dit gerecht. Ik eet al ruim anderhalve maand geen varkensvlees meer en rundvlees nuttig ik met mate, dus was het even zoeken wat ik er wel in kon doen, want dat zoutige smaak en de goed gevulde moksi alesi, wilde ik wel behouden.

Na heel lang nadenken kwam ik op zoute vis (ba- tjauw) en droge garnalen. Het probleem met zoute vis is dat het gauw gaat overheersen qua smaak en dat mijn partner dat nog nooit heeft gegeten. Ik vind zoute vis erg lekker, maar omdat mijn partner dat nog niet heeft gehad, wil ik nog even wachten met het maken van gerechten waar zoute vis in moet of erin kan. Dus resteerde de droge garnalen!

De moksi alesi had ik gemaakt zoals mijn vader het vroeger maakte. Hij gebruikte de rijstkoker als hittebron en kookpan. Om de moksi alesi goed tot zijn recht te laten komen, stoomde hij de moksi alesi, door een theedoek op de deksel van de rijstkoker te doen en de zijkanten ervan vast te knopen (dit trucje kan je ook bij een normale pan doen als je geen rijstkoker heb). Omdat er van alles in moksi alesi kan, maakte hij vaak van dit gerecht  een 1- pan- maaltijd in de rijstkoker.

Ik had de djarpesi eerst in water laten weken en vervolgens laten uitkoken. Het uitkoken van de djarpesi vergt wel enig geduld van jou, omdat je het vaak moet omscheppen tijdens het koken en het duurt erg lang voordat deze zacht gekookt is. Maar ik blijf zeggen dat het de moeite waard is.

Ik had laatst weer een lading gedroogde garnalen van mijn tante uit Suriname gekregen, dus kon ik deze mooi bij dit gerecht gebruiken, maar je moet hem eerst even weken in warm water, anders verpest het hoge zoutgehalte en overheersende garnalengeur  jouw eten!

Een ieder die mij kent weet dat er standaard groenten naast mijn vlees/vis en rijst is, dus koos ik Kool als groenten. Wil je geen snotterige kool dan kun je zoals mij ervoor kiezen de kool pas bij de moksi alesi toe te voegen wanneer de rijst gaar is. Zo stoomt hij mee met derest van de ingrediënten en blijft het lekker knapperig. Schep de kool door de moksi alesi wanneer deze klaar is met koken.

Om het een 1- pan- gerecht te maken, deed papa de kipstukken ook bij de moksi alesi, maar ik koos ervoor om het vlees apart te bereiden. De reden hiervoor was dat ik graag wat jus over mijn moksi alesi wilde, want dit is na het bereiden een droge gerecht en omdat ik de kip op Javaanse wijze had klaargemaakt, was het hartige van de moksi alesi en de zoet-pikante jus van het vlees een ultieme combinatie. Om dit gerecht af te maken had ik een paar schijfjes komkommer, verse gebakken bakbanaan, tempe sambel, de Javaanse kip en niet te vergeten een rode peper erbij gedaan. Het was heerlijk!

Het voordeel van 1- pan- gerechten is dat je veel te veel maakt. Te veel om de volgende dag niet achter het fornuis te staan en dit was de reden dat wij twee dagen van dit heerlijke gerecht mochten genieten.

Ja, dit gerecht vergt extra tijd en geduld, zeker met het uitkoken van de djarpesi, maar geloof mij, als dit gerecht klaar is en je ’t gaat eten besef je dat het lange uitkoken van de djarpesi, de aandacht, liefde en geduld die je de moksi alesi had moeten geven, verdomme de moeite waard was :)!

Voor de mensen die dit gerecht nooit hebben gekookt, maar graag willen bereiden, is er maar een ding wat ik nu kan zeggen en dat is; ”Bekijk het recept, print het uit, haal de ingrediënten bij jouw dichtstbijzijnde toko en ga aan de slag, want dit is een gerecht dat absoluut de moeite waard is om te maken en met jouw familie of vrienden te delen.”

Liefs,

Stacy