Chinese vermicelli soep

by Leave a Comment

Chinese vermicelli soep stond al heel lang op mijn to do- kooklijstje. Van de week kreeg ik de gelegenheid om dit recept te bereiden.

Voor de Surinaamse keuken is het standaard om vlees/kip met bot te gebruiken wanneer wij soep koken. Kipfilet zie je (bijna) nooit in onze soepgerechten. Onze soepen zijn ook erg krachtig van smaak. Een voornaamste reden daarvan is, dat de meeste smaak in het bot van het vlees zit, en daardoor trekken de smaken ervan in de soep. Voor de Javaanse cultuur is het daarom standaard om kippennekken en looppoten, in onze soep te doen, want deze bevatten meer bot dan vlees en de meeste smaak zit nogmaals in het bot, waardoor het de soep een krachtige smaak geeft.

Naast dat de Chinese vermicelli soep een krachtige smaak krijgt van het bot, hebben de ingrediënten gember en knoflook, een lichte helende werking. Bij verkoudheid of griep kan deze er voor zorgen dat je weer iets vrijer door jouw neus kunt ademen en het helpt dat kriebelende gevoel in jouw keel te verminderen.

Als je een zieke partner, kindje of ouder(s) thuis hebt, dan is Chinese vermicellisoep, het ultieme gerecht om te maken. Eet smakelijk!

Liefs,

Stacy

 

Kip in oestersaus

by Leave a Comment

Kip in oestersaus is een Chinees gerecht dat snel en makkelijk te bereiden is. Als je geen tijd hebt om te koken, maar toch gezond en lekker wilt eten, dan is dit het ideale gerecht om klaar te maken.

Oestersaus hoort standaard in jouw keukenkastje, als je gek bent op Chinees eten. Het heeft een licht zoete smaak en de nasmaak van umami komt erin voor. Het geeft jouw Chinese gerecht een opkikker, als deze nog te flauw smaakt voor jouw doen.

Persoonlijk ben ik erg gek op de Surinaams- Chinese keuken! Het is divers en smaakvol. Je hebt ook niet veel nodig om iets op tafel te zetten en het is gezond (als je geen take away haalt tenminste). Ik kan helaas maar drie plekken, in Nederland bedenken, waar je goed Chinees kunt eten. Dit zijn helaas de plekken waar ik niet elke week kom, dus moet ik de Chinese keuken zelf in huis halen en de gerechten zelf bereiden (wat ik totaal niet erg vind).

Dit is mijn variant van de Kip in oestersaus!

Liefs,

Stacy

 

 

Gevulde sopropo

by Leave a Comment

Sopropo is een bekende groentesoort in Suriname. Je kunt ervoor kiezen om deze groente met zoutvlees, zoute vis, gerookte kip of gerookte vis, klaar te maken. Maar je kunt zoals mij er ook voor kiezen de sopropo’s te vullen met gehakt en deze te stoven.

Ik was 15 jaar oud, toen ik voor het eerst gevulde sopropo mocht koken. Mijn moeder had geen tijd om te koken, dus gaf ze mij de instructies hoe ik het moest klaarmaken. Ik voelde me erg trots van binnen, toen ik een ieder na het koken zag smullen van de gevulde sopropo’s.

In het Javaans wordt deze groente ook wel ”Pare” genoemd. Sopropo moet je leren eten, want het is een bittere groentesoort. Om de sopropo minder bitter te laten smaken, wrijf ik het altijd eerst in met wat zout en daarna spoel ik het goed schoon. Dit trucje had ik van mijn buurvrouw Hillie, in Suriname, geleerd. Gek genoeg, klopt haar theorie.

Ze zeggen dat hoe bitter een groente smaakt, des te gezonder het is. De research die ik naar deze groentesoort heb gedaan, heeft mij laten zien dat het barst van de mineralen en vitaminen! Het bevat vitamine B1, B2, B3, B11 en vitamine C. Het bevat de mineralen magnesium, fosfor, ijzer, mangaan en zink.

Ik heb de sopropo’s met kipgehakt gevuld, maar je kunt er ook voor kiezen om rundergehakt te gebruiken. Ik moet een veganistiche variant voor de gevulde sopropo bedenken, zodat het ook toegankelijk wordt voor onze veganisten, maar tot die tijd geniet ik van deze lekkere Surinaamse buizen, gevuld met kipgehakt. Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

Green sea curry

by Leave a Comment

Toen ik een paar dagen geleden alleen thuis was, en totaal geen zin had om te koken, maar ook absoluut geen zin had in take away of een kant en klare maaltijd uit de supermarkt, kwam het recept ”green sea curry”, tot leven!

Inspiratie voor green sea curry, kwam van een beroemde kok en food writer, en ze is een van mijn favoriete keukenheldinnen. Ik wijk wel extreem af van het oorspronkelijke recept, maar haar no nonsense cooking skills, hebben mij geïnspireerd om toch te experimenteren. Het basis voor haar curry recept is; kippendijfilets, sojabonen, doperwten, boontjes, en tuinbonen. Ik heb er voor gekozen om dat niet te doen, omdat ik wat minder vlees wil nuttigen. Ik had voor tofu kunnen kiezen, maar het is de aparte nasmaak waar ik nog aan moet wennen. Ik heb het dus safe gespeeld door gamba’s, zalm en pangafilet te gebruiken. Ik wou ook experimenteren met andere groenten en kijken hoe dat smaakt, vandaar de pakchoi, champignons, tauge en courgette.

Het aanschaffen van de ingredienten ziet er misschien veel uit, maar je kunt dit gerecht ook met andere seizoensgroenten klaarmaken. Overgebleven groentenkliekjes kun je er zelfs in verwerken. Mocht het zijn dat je geen viseter bent, kun je dit gerecht met kippendijfilets klaarmaken.

Ik moet er wel bij vermelden dat dit recept extreem pittig is, maar daar houd ik juist van! Het is een optie om een supermarkt (conimex, AH, Jumbo etc.) currypasta te gebruiken, als je dit gerecht niet pittig wilt hebben.

Het recept green sea curry, was erg geslaagd! Ik kon de gember, citroengras (van de currypasta) en knoflook er goed in terug proeven, en het was in combinatie met de gamba’s, vis, groenten en kokosmelk, erg verukkelijk! Dit gerecht is niet alleen lekker maar ook erg voedzaam, en het is snel te bereiden waardoor je binnen no time aan tafel zit.

Eet smakelijk!

Liefs,

Stace

 

Bakabana (gebakken banaan)

by 4 Comments

Vanochtend hadden wij bakabana als ontbijt. Ontbijt? Ja, als ontbijt!

Het kwam wel eens voor dat mama vroeger vergat tijdig brood in te kopen voor de volgende dag. Mijn moeder deed er op dit soort momenten alles aan om ons de volgende dag toch een goed gevulde broodtrommel of broodzakje mee te geven. Soms kregen wij zelfs bontot (warm eten in het Javaans) mee naar school. Voor ons was het erg normaal om dit te hanteren. Vriendjes en vriendinnetjes op school deden het ook.

Wanneer het ”vergeten brood te halen incident”, dus voorkwam, kregen wij haar famous bakabana als ontbijt en lunch mee naar school.

Bakbananen zijn erg gezond! Er zitten boordevol goede voedingsstoffen in zoals; vitamine C, vitamine B9, calcium en magnesium. Als je de bakbanaan niet frituurt, zit er geen cholesterol in. Het is kortom een voedzame vrucht!

Ondanks dat de bakabana’s in een laag olie wordt gebakken, zie ik het als een volwaardige ontbijt of lunch. Alle essentiële voedingsstoffen zitten erin en je zit er een tijdje vol van. Geloof mij maar dat snaaien niet aan de orde is, wanneer je 3 of 4 van deze hapjes naar binnen hebt gewerkt.

Bakabana kan prima als bijgerecht worden geserveerd, als je een groot feestje geeft, waarbij Surinaamse gerechten worden opgediend.

Mocht het zijn dat je flink wat beslag over hebt, kun je er makkelijk een pannenkoekenrecept van maken door wat eieren en melk aan het beslag toe te voegen (zie recept voor pannenkoeken).

Selamat makan!

Liefs,

Stace

Surinaamse pannenkoeken.

by Leave a Comment

Tegenwoordig is het super makkelijk om kant en klare pannenkoeken in de supermarkt te kopen, of zo een kant en klare mix te gebruiken, waarbij je alleen maar eieren, melk of water, hoeft toe te voegen. Ik beken dat ik ook een van de velen was die een kant en klare pannenkoekenmix gebruikte, omdat het voor mij tijdbesparend was.

Vier maanden geleden besloot ik, na het bekijken van een documentaire over de voedselindustrie, geen enkele kant en klare pakje of potje (op bladerdeeg en droge pasta na) meer te gebruiken. Ik maakte er een missie van om al mijn sauzen en deegwaren zelf te maken. Na vier maanden kan ik nu eindelijk zeggen; ”Mission accomplished!”.

Zelfs mijn pastasaus (waarvan het recept nog volgt) maak ik zelf klaar en het leuke ervan is, dat het lekkerder smaakt, plus je weet zelf welke ingrediënten er in gaat. Halleluja, voor geen geen manipulatie meer van de voedselindustrie!

Mama, maakte vroeger zelf haar beslag voor pannenkoeken. Ik weet nog heel goed welke ingrediënten ze in een schaal deed om het beslag voor pannenkoeken te maken. Mijn moeder gebruikte nooit een maatbeker om iets af te meten, maar ze deed het op gevoel. Een beetje bloem (voor de Surinamers blom), suiker, eieren en melk, waren haar ingrediënten voor het beslag. Soms verraste zij ons door op het laatst nog wat rozijnen vooraf te weken, deze in het beslag te doen en rozijnenpannenkoeken te bakken. Wat vonden wij dat verrukkelijk! Het enige beleg wat wij vroeger op onze pannenkoeken hadden waren rozijnen en jam.

Honing, stroop en poedersuiker kenden wij niet. Deze producten waren toen niet makkelijk verkrijgbaar. Omdat ik al een jaar geen koeienmelk meer drink, had ik deze vervangen voor sojamelk. De eieren had ik ook vervangen voor eggreplacers. Zo wordt dit recept ook toegankelijk voor onze vegetariërs/veganisten. Maar hou je a.u.b. niet aan mijn veganistische recept. Je kunt het beslag gerust maken zoals mijn moeder dat deed, door wel de normale eieren en melk te gebruiken. Mijn partner vind kaneel en een snufje zout bij zijn pannenkoekenbeslag erg lekker, dus had ik daar ook een beetje van in gedaan. De zonnebloemolie die ik in het beslag deed, was puur om plakken tijdens het bakken te voorkomen.

Dit is mijn versie van Surinaamse pannenkoeken! Ik hoop dat jullie er ook van zullen smullen, zoals wij ervan hebben gesmuld.

Njang swietie (eet smakelijk)!

Liefs,

Stace

Broodje sardien

by Leave a Comment

Vandaag had ik voor het eerst sinds tijden een vrije dag, en uitgerekend vandaag ben ik ziek. Wel ja, niet zo aanstellen, denk ik dan maar.

Mijn gezondheid kan op dagen als deze wel wat hulp gebruiken door de essentiële voedingstoffen naar binnen te werken die het nodig heeft. Ik begon mijn dag daarom met een bordje havermoutpap, gekookt in amandelmelk en een flinke bak eigengemaakte fruitsalade. Een groot glas verse gemberthee maakte het voor mij helemaal af!

Tegen 13:00 uur, besloot ik met de lunch iets pittig te eten, zodat het afgelopen zou zijn met mijn verkoudheid. Ik had alleen geen flauw idee wat ik wilde eten…

Na heel lang nadenken kwam ik op een Broodje sardien!
Broodje sardien is voor mij jeugdsentiment. Vroeger kreeg ik dit vaak als lunch. Mama, stond vroeger altijd eerder op dan de rest, om voor ons  het ontbijt en toespijs voor de warme maaltijd in de middag klaar te maken. Elke keer als wij broodje sardien meekregen naar school, was het genieten! Dit, omdat mijn moeder van een paar simpele ingrediënten, iets verrukkelijk klaarmaakte.

Wat is zo lekker aan dit mini- gerecht? Het is de zure van de azijn en het pittige van de pepers wat ik zo smaakvol vind aan dit gerecht, en de ui en sardientjes maken het een ultieme combinatie.

Heel Suriname (op de veganisten na), kent dit gerecht, en een ieder die ik ken, bereid het op de dezelfde wijze. De enige variatie is dat de ene het misschien een tikkeltje minder pittig maakt, maar dat maakt niet uit. Niemand kan dit gerecht verpesten! Enjoy!

Liefs,

Stace

Pompoensoep

by Leave a Comment

image

Ik was van het weekend in Amsterdam en ik ging samen met mijn partner naar de toko om boodschappen te doen. Ik zag de pompoenen liggen en moest meteen aan dit gerecht denken. Alleen al bij het denken kreeg ik watertanden, dus trok ik mijn partner bij zijn arm en zei; ”schat, we gaan met tweede paasdag, pompoensoep eten, want ik heb er trek in.” Het fijne van mijn partner is dat hij een makkelijke eter is en alles lust. Dus je kan nagaan dat hij mij een super enthousiaste reactie gaf!

Dit gerecht is eigenlijk een herfstmaaltijd, maar wij Surinamers kennen geen seizoensgebonden maaltijden. Wij zeggen dat zolang het eten lekker smaakt, het niet uit maakt in welke seizoen iets gekookt moet worden.

Pompoensoep is een 1- pan- gerecht, dat snel en makkelijk te bereiden is. Het enige wat je nodig hebt als basisingrediënten, zijn de winterpenen, een pompoen (uiteraard), wat zoete aardappel voor de binding, ui en knoflook. Derest van de ingrediënten mag jij zelf bepalen. Je kan in plaats van de zoete aardappelen, de normale kruimige aardappelen gebruiken, als deze niet makkelijk te vinden is.

Een ieder maakt pompoensoep op zijn eigen manier. De ene heeft het wat wateriger, de andere wat dikker. De ene heeft het wat pittiger, de andere wat milder. Ik ben juist gek op een kruidige, pittige en dikke pompoensoep!

Dit gerecht komt uit de Hindoestaanse keuken (Indiaas). De meeste Hindoestanen zijn veganisten en nuttigen daardoor geen vlees. Ze eten alleen aardvruchten, groenten, fruit en verschillende soorten noten. Mocht het zijn dat je vegetariër bent of 1 dag in de week geen vlees wilt nuttigen, dan is dit recept ideaal! Het is voedzaam en erg lekker. Het bevat alle essentiële voedingsmiddelen die jouw schijf van vijf aanraadt.

Ik heb dit gerecht wel een klein beetje aangepast. Ik had de suiker vervangen voor gedroogde abrikozen en de kookroom voor kokosmelk en soja cuisine. Voor derest heb ik hem zo authentiek mogelijk gehouden.

Dit is mijn variant voor Surinaamse- Hindoestaanse pompoensoep. Het enige wat ik nu kan zeggen is;”Probeer het maar uit!”. Als je het minder kruidig wilt hebben, laat wat ingrediënten weg of als je vindt dat er andere specerijen in moeten, voeg dat dan gerust toe. Wees niet bang om te experimenteren met andere smaken en geniet er vooral van als je dit gerecht gaat bereiden.

Liefs,

Stacy

Pompoensoep

Moksi alesi

by Leave a Comment

Tegenwoordig is het erg belangrijk voor mezelf om gezond te zijn. Mijn vitaliteit en lichaam wil ik graag de goede dingen in het leven geven, die zij nodig heeft. Bewegen, mediteren, bidden, met mijn partner, vriendinnen/gezin zijn, en vooral relativeren zijn mijn goede vrienden om een gezond en positief leven te leiden. Iedere keer dat iets tegen zit probeer ik naar de dingen te kijken die WEL goed gaan.

Maar hoe zit het met eten? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven betrekken? Hoe kan ik de Surinaamse keuken zo authentiek mogelijk behouden, zonder al het vet en andere ondeugende dingen in mijn eten toe te voegen? Hoe kan ik de Surinaamse keuken in mijn gezonde leven toepassen, zonder 10 kilo’s aan te komen?

Ja, dat wordt een uitdaging voor Stacy, maar wat vele mensen niet weten is dat ik van uitdagingen houd en deze uitdaging ben ik aangegaan. Deze uitdaging heeft mij enkele mooie en gezonde recepten opgeleverd waar niet heel veel aan veranderd hoefde te worden. Een daarvan was Moksi alesi!

Moksi alesi was het geen waar ik al maanden naar verlangde! Mijn ouders maakten dit altijd in het weekend klaar, want dit waren de dagen dat ze veel tijd en aandacht aan het eten konden besteden. Ik adviseer het jou ook om dit in het weekend klaar te maken, want zoals je toewijd aan jouw partner, zo moet jij je ook toewijden aan dit gerecht. Ik eet al ruim anderhalve maand geen varkensvlees meer en rundvlees nuttig ik met mate, dus was het even zoeken wat ik er wel in kon doen, want dat zoutige smaak en de goed gevulde moksi alesi, wilde ik wel behouden.

Na heel lang nadenken kwam ik op zoute vis (ba- tjauw) en droge garnalen. Het probleem met zoute vis is dat het gauw gaat overheersen qua smaak en dat mijn partner dat nog nooit heeft gegeten. Ik vind zoute vis erg lekker, maar omdat mijn partner dat nog niet heeft gehad, wil ik nog even wachten met het maken van gerechten waar zoute vis in moet of erin kan. Dus resteerde de droge garnalen!

De moksi alesi had ik gemaakt zoals mijn vader het vroeger maakte. Hij gebruikte de rijstkoker als hittebron en kookpan. Om de moksi alesi goed tot zijn recht te laten komen, stoomde hij de moksi alesi, door een theedoek op de deksel van de rijstkoker te doen en de zijkanten ervan vast te knopen (dit trucje kan je ook bij een normale pan doen als je geen rijstkoker heb). Omdat er van alles in moksi alesi kan, maakte hij vaak van dit gerecht  een 1- pan- maaltijd in de rijstkoker.

Ik had de djarpesi eerst in water laten weken en vervolgens laten uitkoken. Het uitkoken van de djarpesi vergt wel enig geduld van jou, omdat je het vaak moet omscheppen tijdens het koken en het duurt erg lang voordat deze zacht gekookt is. Maar ik blijf zeggen dat het de moeite waard is.

Ik had laatst weer een lading gedroogde garnalen van mijn tante uit Suriname gekregen, dus kon ik deze mooi bij dit gerecht gebruiken, maar je moet hem eerst even weken in warm water, anders verpest het hoge zoutgehalte en overheersende garnalengeur  jouw eten!

Een ieder die mij kent weet dat er standaard groenten naast mijn vlees/vis en rijst is, dus koos ik Kool als groenten. Wil je geen snotterige kool dan kun je zoals mij ervoor kiezen de kool pas bij de moksi alesi toe te voegen wanneer de rijst gaar is. Zo stoomt hij mee met derest van de ingrediënten en blijft het lekker knapperig. Schep de kool door de moksi alesi wanneer deze klaar is met koken.

Om het een 1- pan- gerecht te maken, deed papa de kipstukken ook bij de moksi alesi, maar ik koos ervoor om het vlees apart te bereiden. De reden hiervoor was dat ik graag wat jus over mijn moksi alesi wilde, want dit is na het bereiden een droge gerecht en omdat ik de kip op Javaanse wijze had klaargemaakt, was het hartige van de moksi alesi en de zoet-pikante jus van het vlees een ultieme combinatie. Om dit gerecht af te maken had ik een paar schijfjes komkommer, verse gebakken bakbanaan, tempe sambel, de Javaanse kip en niet te vergeten een rode peper erbij gedaan. Het was heerlijk!

Het voordeel van 1- pan- gerechten is dat je veel te veel maakt. Te veel om de volgende dag niet achter het fornuis te staan en dit was de reden dat wij twee dagen van dit heerlijke gerecht mochten genieten.

Ja, dit gerecht vergt extra tijd en geduld, zeker met het uitkoken van de djarpesi, maar geloof mij, als dit gerecht klaar is en je ’t gaat eten besef je dat het lange uitkoken van de djarpesi, de aandacht, liefde en geduld die je de moksi alesi had moeten geven, verdomme de moeite waard was :)!

Voor de mensen die dit gerecht nooit hebben gekookt, maar graag willen bereiden, is er maar een ding wat ik nu kan zeggen en dat is; ”Bekijk het recept, print het uit, haal de ingrediënten bij jouw dichtstbijzijnde toko en ga aan de slag, want dit is een gerecht dat absoluut de moeite waard is om te maken en met jouw familie of vrienden te delen.”

Liefs,

Stacy